Οι ασθένειες των αρθρώσεων είναι πολύ συχνές τον τελευταίο καιρό. Και η αρθρίτιδα και η οστεοαρθρίτιδα επηρεάζουν συχνότερα τις αρθρώσεις. Παρόλο που έχουν παρόμοια ονόματα, και οι δύο ασθένειες σημαίνουν διαφορετικές παθολογικές διαδικασίες στον ιστό του χόνδρου.
Όταν ένα άτομο κινείται, ο χόνδρος βοηθά τις κεφαλές των οστών στις αρθρώσεις να περιστρέφονται ελεύθερα, μειώνοντας την τριβή στο μηδέν. Όταν ένα άτομο πηδά, ο χόνδρος δρα ως αμορτισέρ, που ελαχιστοποιεί τη σωματική πίεση στις αρθρώσεις.
Λόγω της αρθρίτιδας, της οστεοαρθρίτιδας, η εργασία των αρθρώσεων διακόπτεται και ένα άτομο δεν μπορεί να κινηθεί κανονικά. Όσον αφορά τα συμπτώματα, είναι τα ίδια και στις δύο περιπτώσεις, αλλά οι παράγοντες που οδηγούν σε ασθένειες είναι διαφορετικοί.
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και οστεοαρθρίτιδας;
Η διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας των αρθρώσεων σχετίζεται με μια φλεγμονώδη διαδικασία που μπορεί να επηρεάσει μία ή περισσότερες αρθρώσεις, δηλαδή, η αρθρίτιδα σημαίνει στην πραγματικότητα ότι υπάρχει φλεγμονή σε μία ή περισσότερες αρθρώσεις. Αυτά μπορεί να είναι το ισχίο, ο ώμος, η άρθρωση του αγκώνα, τα χέρια, τα δάχτυλα των ποδιών κ. λπ. Αξίζει να σημειωθεί ότι στα γηρατειά οι άνθρωποι συχνά πάσχουν από αρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος.
Η αρθρίτιδα χαρακτηρίζεται επίσης από οίδημα των προσβεβλημένων αρθρώσεων, το δέρμα του οποίου μπορεί να έχει κοκκινωπό χρώμα στη θέση τους. Συχνά παρατηρείται αύξηση της γενικής και τοπικής θερμοκρασίας του σώματος και η σωματική δραστηριότητα σε σημείο πληγής μειώνεται.
Οι λόγοι που προκαλούν οστεοαρθρίτιδα ή αρθρίτιδα μπορεί να είναι διάφοροι παράγοντες, που κυμαίνονται από αλλεργίες και λοιμώξεις στο σώμα, καταλήγοντας σε παραβίαση του μεταβολισμού των υλικών και τραυματισμό των αρθρώσεων.
Η πιο ύπουλη εκδήλωση αρθρίτιδας είναι η ταυτόχρονη εξάπλωση της φλεγμονής σε πολλαπλές αρθρώσεις. Σε αυτήν την περίπτωση, ο ασθενής μπορεί να εμφανίσει πόνο που περνά από τη μία άρθρωση στην άλλη. Ωστόσο, με αυτή τη μορφή της νόσου, η επιφάνεια των αρθρώσεων δεν διαταράσσεται.
Όσον αφορά τις ηλικιακές κατηγορίες της νόσου, πρέπει να σημειωθεί ότι η αρθρίτιδα θεωρείται γεροντική ασθένεια. Σήμερα, ωστόσο, η ασθένεια γίνεται όλο και πιο συχνή στους νεότερους ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων των εφήβων και των παιδιών. Η αρθρίτιδα παρατηρείται συχνά σε μεσήλικες γυναίκες - 35-50 ετών. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, η φλεγμονή των αρθρώσεων διαγιγνώσκεται γενικά σε ένα στα πέντε άτομα στη γη.
Στην πραγματικότητα, η διαφορά μεταξύ της οστεοαρθρίτιδας και της αρθρίτιδας είναι ότι η πρώτη χαρακτηρίζεται από μια διαδικασία εκφυλιστικής καταστροφής ιστού χόνδρου, ενώ η αρθρίτιδα είναι στην πραγματικότητα μια διαδικασία φλεγμονής των αρθρώσεων. Αυτά τα δύο σημάδια απαντούν στο ερώτημα πώς διαφέρει η αρθρίτιδα από την οστεοαρθρίτιδα.
Οι αιτίες της οστεοαρθρίτιδας και της αρθρίτιδας. διαφορές
Η ιατρική διακρίνει δύο στάδια της οστεοαρθρίτιδας: πρωτογενή και δευτερογενήΗ κύρια μορφή είναι επίσης γνωστή ως νόσος του Still. Συχνά, οι αιτίες της νόσου είναι δύσκολο να εντοπιστούν. Η ασθένεια είναι πιο συχνή στους ηλικιωμένους και εκδηλώνεται με τη μορφή βλαβών στις αρθρώσεις του ισχίου, του ώμου ή του γόνατος.
Εάν είναι μια δευτερογενής μορφή οστεοαρθρίτιδας, οι αιτίες της είναι συνήθως σοβαρές ασθένειες που έχουν μεταδοθεί. Επιπλέον, τα άτομα που κινδυνεύουν να αναπτύξουν δευτερογενή οστεοαρθρίτιδα είναι άτομα στους οποίους η ασθένεια μεταδίδεται γενετικά.
Η οστεοαρθρίτιδα είναι συχνή σε υπέρβαρα άτομα. Οι αρθρώσεις μπορεί επίσης να εμφανιστούν σε άτομα που εκτίθενται συνεχώς σε υψηλά επίπεδα σωματικής άσκησης. Μερικές φορές οι αρθρώσεις πονάνε σε άτομα με διαταραχές στην εργασία του ενδοκρινικού συστήματος.
Η φλεγμονή εμφανίζεται στην αρθρίτιδα. Η ασθένεια μπορεί επίσης να είναι πρωτογενής ή δευτερογενής.
Η πρωτοπαθής αρθρίτιδα μπορεί να βρεθεί ως αποτέλεσμα ρευματισμών, σπονδυλίωσης, μετά την πρωτογενή μορφή οστεοαρθρίτιδας, ουρική αρθρίτιδα. Αυτή η ομάδα περιλαμβάνει επίσης σηπτική αρθρίτιδα, η οποία προκαλείται από μόλυνση με επιβλαβείς μικροοργανισμούς.
Η δευτερογενής μορφή αρθρίτιδας περιλαμβάνει αρθρώσεις που προκαλούνται από τέτοιες ασθένειες:
- Ψωρίαση;
- Συστηματικός ερυθηματώδης λύκος;
- αντιδραστική αρθροπάθεια;
- Μπορελίωση;
- Αιμοχρωμάτωση.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η οστεοαρθρίτιδα επηρεάζει τους αντίχειρες στα κάτω άκρα. Ωστόσο, δεν αποκλείονται εκφυλιστικές ασθένειες σε ομάδες μεγάλων αρθρώσεων. Οστεοαρθρίτιδα του ώμου, του γόνατος, της άρθρωσης του ισχίου και ακόμη και της σπονδυλικής στήλης μπορεί να παρατηρηθεί σε ασθενείς.
Η οστεοαρθρίτιδα των αστραγάλων, των χεριών και των χεριών είναι λιγότερο συχνή. Μερικές φορές υπάρχουν περιπτώσεις ασθενειών μικρών ομάδων αρθρώσεων των άκρων.
Η αρθρίτιδα επηρεάζει κυρίως τις μικρές αρθρώσεις, ειδικά τα χέρια.
Συμπτώματα αρθρίτιδας και οστεοαρθρίτιδας. Ποιά είναι η διαφορά?
Αν και υπάρχουν πολλές διαφορές μεταξύ αρθρίτιδας και οστεοαρθρίτιδας, τόσο στην πρώτη όσο και στη δεύτερη περίπτωση ο ασθενής μπορεί να εμφανίσει σοβαρό πόνο στις πληγείσες περιοχές. Αν και το σύνδρομο πόνου παρατηρείται και στις δύο περιπτώσεις, τα συμπτώματά του είναι διαφορετικά. Επομένως, ο πόνος στην οστεοαρθρίτιδα εμφανίζεται συχνά όταν ένα άτομο αρχίζει να κινείται. Ο πόνος μπορεί επίσης να συμβεί όταν περπατάτε για μεγάλα χρονικά διαστήματα ή μετά από έντονη σωματική άσκηση.
Στην οστεοαρθρίτιδα, ο πόνος δεν είναι πολύ έντονος στην αρχή και οι άνθρωποι συχνά δεν ενδιαφέρονται για το τι οφείλεται στην κανονική κόπωση. Ωστόσο, αυτό μπορεί να είναι το πρώτο σημάδι εκφυλιστικών διαταραχών στον ιστό του χόνδρου των αρθρώσεων. Με το χρόνο και την εξέλιξη της νόσου, ο πόνος αρχίζει να ενοχλεί ακόμη και με πολύ μικρό άγχος.
Εάν η οστεοαρθρίτιδα δεν αντιμετωπιστεί σωστά, ο ασθενής θα πονάει ακόμα και αν κάθεται ή ξαπλώνει. Αυτή η κατάσταση χαρακτηρίζεται ως ο τρίτος βαθμός οστεοαρθρίτιδας. Όταν αλλάζετε τη θέση του σώματος, ο πόνος μπορεί να υποχωρήσει κάπως.
Όταν ένα άτομο έχει αρθρίτιδα, ο πόνος δεν σταματά και είναι αρκετά οξύς. Τις περισσότερες φορές, ο πόνος εμφανίζεται τη νύχτα ή το πρωί.
Σημάδια αρθρίτιδας είναι η δυσκαμψία στην πληγείσα περιοχή. Αυτό το φαινόμενο δεν παρατηρείται στην οστεοαρθρίτιδα. Οι αρθριτικές αλλαγές στον ιστό του χόνδρου των αρθρώσεων μπορούν να αναγνωριστούν καλύτερα από μια σαφή κρίση στις ασθένειες περιοχές.
Το σπάσιμο στις αρθρώσεις είναι μια σαφής εκδήλωση της οστεοαρθρίτιδας. Φαίνεται ότι οφείλεται στο γεγονός ότι τα στρώματα του χόνδρου αρχίζουν να καταρρέουν και τα οστά τρίβονται μεταξύ τους. Όσο πιο έντονη είναι η κρίσιμη στιγμή, τόσο πιο σοβαρή είναι η μορφή της οστεοαρθρίτιδας των αρθρώσεων, δηλαδή η καταστροφή τους.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι η διαφορά μεταξύ της οστεοαρθρίτιδας και της αρθρίτιδας έγκειται στο γεγονός ότι στην οστεοαρθρίτιδα παρατηρείται μείωση της κινητικότητας μόνο στην πληγείσα περιοχή, ενώ στην αρθρίτιδα ο ασθενής μπορεί να αισθανθεί δυσκαμψία σε όλο το σώμα.
Οι ασθένειες διαφέρουν επίσης στο ότι με την οστεοαρθρίτιδα οι αρθρώσεις παραμορφώνονται, αλλά δεν υπάρχει χαρακτηριστικό διόγκωσης της αρθρίτιδας.
Το πρήξιμο και το πρήξιμο κατά τη διάρκεια της αρθρίτιδας οφείλεται σε φλεγμονή στους ιστούς των αρθρώσεων. Οι σφραγίδες με τη μορφή των λεγόμενων οζιδίων μπορούν επίσης να εμφανιστούν κάτω από το δέρμα. Ένας πυρετός είναι συχνός στην πληγείσα περιοχή.
Εκτός από τη φλεγμονή, τον πυρετό και το πρήξιμο, η αρθρίτιδα μπορεί επίσης να έχει τα ακόλουθα συμπτώματα:
- Φλεγμονή των ματιών
- Λίγη ή υπερβολική εφίδρωση
- γενική αδυναμία
- δυσάρεστη απόρριψη από τα γεννητικά όργανα.
Πώς αντιμετωπίζονται η αρθρίτιδα και η οστεοαρθρίτιδα;
Αν και υπάρχει διαφορά μεταξύ της οστεοαρθρίτιδας και της αρθρίτιδας, η θεραπεία για αυτές τις ασθένειες είναι σε μεγάλο βαθμό παρόμοια, καθώς και οι δύο είναι διαταραχές στον ιστό των αρθρώσεων. Ωστόσο, υπάρχουν εξαιρετικές θεραπείες.
Για παράδειγμα, για τη θεραπεία της αρθρίτιδας των χεριών ή των κάτω άκρων, χρησιμοποιείται μια μέθοδος για τον αποκλεισμό της φλεγμονής και την αποκατάσταση της ανοσίας. Όταν ένα άτομο διαγιγνώσκεται με οστεοαρθρίτιδα, ο κύριος στόχος της θεραπείας είναι να αναγεννήσει τον ασθενή χόνδρο και να ομαλοποιήσει τη ροή του αίματος στις αρθρώσεις.
Όταν ρωτήθηκε ποιος θεραπεύει τέτοιες ασθένειες, αξίζει να απαντηθεί ότι οι ορθοπεδικοί χειρουργοί και οι τραυματιστές αντιμετωπίζουν την οστεοαρθρίτιδα, ενώ η αρθρίτιδα, ανάλογα με τη συγκεκριμένη μορφή της νόσου, απαιτεί παρατήρηση από γιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων, όπως ένας ρευματολόγος, ανοσολόγος, θεραπευτής, τραυματικός και άλλοι γιατροί. Απαιτείται εξέταση από πολλούς ειδικούς εάν διαγνωστεί οποιαδήποτε μορφή της νόσου όπως η πολυαρθρίτιδα.
Για την αποτελεσματική θεραπεία της αρθρίτιδας και της οστεοαρθρίτιδας, οι ασθενείς πρέπει να ακολουθούν μια συγκεκριμένη δίαιτα. Ταυτόχρονα, είναι ιδιαίτερα ανεπιθύμητο να καταναλώνετε αλκοολούχα ποτά και να εκτίθεστε σε υπερβολική σωματική άσκηση.
Η κύρια αρχή της θεραπείας είναι η χρήση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων και, σε ορισμένες περιπτώσεις, αντιβιοτικών. Η φυσιοθεραπεία, οι διαδικασίες φυσιοθεραπείας χρησιμοποιούνται ως πρόσθετες τεχνικές. Δεν υπάρχει τίποτα λάθος με τη χρήση της παραδοσιακής ιατρικής εάν δεν απαγορεύεται από τον θεράποντα ιατρό.
Για την καταπολέμηση των εκφυλιστικών αλλαγών, ειδικά λόγω της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος, χρησιμοποιείται φαρμακευτική θεραπεία, η οποία περιλαμβάνει τη χρήση αναλγητικών, μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων και, λιγότερο συχνά, ορμονικών φαρμάκων. Εάν οι αρθρώσεις καταστραφούν εντελώς, μπορεί να συνταγογραφηθεί ενδοπροσθετική ή αντικατάσταση αρθρώσεων.